Simon Kouskounis is an established Greek composer , arranger and producer from Athens with many successful releases and participation in many international digital compilations and playlists .
A versatile composer, especially of but not limited to Instrumental music, he has collaborated with many well known Greek singers and musicians .
Αγκαλιάζουμε την ΚΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ως δισκογραφική εταιρεία από το 1998 και από καιρό γυρνούσε η ιδέα στο μυαλό μας για κάτι καινούργιο.
Μέχρι που πήραμε την απόφαση να δημιουργήσουμε το δικό μας ιντερνετικό ραδιόφωνο για την δική μας μουσική οικογένεια και όχι μόνο .
Το ραδιόφωνο που θα φιλοξενήσει όλους εκείνους τους καλλιτέχνες που με το μεράκι και την ευαισθησία τους αναζητούν μια θέση στη παρέα της μουσικής σκηνής της χώρας μας.
Ανεξάρτητα από το αν έχουν η όχι δισκογραφική εταιρεία.
Ανεξάρτητα από το αν είναι συνθέτες , στιχουργοί , τραγουδιστές , ηθοποιοί , ζωγράφοι ,συγγραφείς, σιδηρουργοί , κηπουροί κλπ….
Τα μικρόφωνα του σταθμού μας λοιπόν θα είναι ανοικτά στο αξιόλογο , στο γνήσιο , στο καλαίσθητο … και πάνω από όλα στον νέο δημιουργό που έχει να μας παρουσιάσει την δική του πρόταση.
Ο δε καφές στο στούντιο του σταθμού μας φτιάχνεται και αυτός με μεράκι στη χόβολη .
Είμαστε έτοιμοι λοιπόν να σας παρουσιάσουμε το RadioWaveMusicτo ραδιόφωνο που θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα είναι μια ξεχωριστή και έμπιστη παρουσία στο χώρο του ιντερνετικού ραδιοφώνου .
Θα είναι χαρά μας να συνεργαστούμε μαζί σας , να ξεκινήσει και να καρποφορήσει μια καλή και υγιής συνεργασία .
Η προσπάθεια είναι κοινή.
Η αγάπη για το ΚΑΛΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ και για την ΚΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ.
Καταλαβαίνω πολύ καλά τη δύσκολη θέση σας κύριε Πρωθυπουργέ.
Όμως κάνατε τραγικά λάθη , με σημαντικότερο ότι δεν αφουγκραστήκατε τον απλό πολίτη.
Αυτόν που ουδέποτε πέρασε από υπουργικά γραφεία, ουδέποτε ζήτησε θέση και καρέκλα , ουδέποτε αντάλλαξε ψήφο με κάτι άλλο…
Θυμάστε τότε που τσακωνόσαστε για το ‘δαχτυλίδι’ με τον αντιπρόεδρο ;
Σας είχα στείλει επιστολή και σε σας και στον πρώην συμπαθή μου Μίμη Ανδρουλάκη που εφιστούσα την προσοχή σε πιθανά μελλοντικά λάθη.
Ανεξάρτητα του ποιος τελικά θα αναλάμβανε πρόεδρος .
Αν ο Μουσικός που επέλεξα να έχω συνεργάτη δεν θα μπορέσει να κάνει ένα solo κατά την διάρκεια της παράστασης δεν θα ευθύνεται ο ίδιος αλλά θα φταίω εγώ που τον επέλεξα .
Το σίγουρο είναι πως η ορχήστρα θα είναι χάλια.
Όπως η δική σας με τις λάθος επιλογές προσώπων που κάνατε.
Τεράστια αλαζονεία που δεν βλέπετε εδώ και καιρό ότι δεν πάει καλά το καράβι.
Βγείτε έστω και τώρα και ζητήστε συγνώμη από τη χήρα Μάνα που το πρώτο σας μέτρο ήταν να βάλετε χέρι στην συνταξούλα της των 556 € .
Ναι σωστά διαβάζετε πεντακόσια πενήντα έξη .
Δεν χρειάζεται να έχει τελειώσει κανείς ηχηρά πανεπιστήμια του εξωτερικού για να λάβει αυτό το πρώτο μέτρο ...
Και δεύτερο μέτρο την αύξηση του Φ.Π .Α .
Βγείτε και ζητήστε συγνώμη από τον κόσμο για τα λάθη σας …έστω και τώρα.
Κατεβάστε το ΦΠΑ τώρα .
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ !
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟ 14 ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ή και λιγότερο μήπως και πάρει μπρός η αγορά .
ΤΩΡΑ !
Βοηθήστε να πάρει μπρός η οικοδομή , ο απλός εργάτης δεν έχει μεροκάματο .
Το γνωρίζετε αλλά εξακολουθείτε να κωφεύετε .
Κανένα μέτρο για την ανάπτυξη δύο χρόνια τώρα.
Ζητήστε συγνώμη για τις κολοτούμπες σας , για τα ψέματα και υποσχέσεις σας .
Ενημερώστε τα κομματίδια σας , τους ….ανίκανους που επιλέξατε για συνεργάτες , να είναι πιο ταπεινοί και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων που έχει ανάγκη ο τόπος.
Δε χρειαζόμαστε επί πλέον νόμους αλλά εφαρμογή των ήδη υπαρχόντων .
Δε χρειαζόμαστε επί πλέον φορολόγηση αλλά είσπραξη των φόρων και δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών με έμφαση και μεγάλη προσοχή στο μέσο και στον αδύνατο.
Το χρήμα είναι μεταοικονομικό μέγεθος , μέσο ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών. Δεν είναι οικονομία .
Με τον τρόπο που σκέφτεστε σε λίγο διάστημα θα υπάρχει ευρώ η δραχμή αλλά δεν θα υπάρχουν πολίτες για να χρησιμοποιήσουν το χρήμα.
Θα τους έχετε εξοντώσει.
Γιατί τέτοια τεράστια ψαλίδα μεταξύ επιτοκίου αποταμίευσης και επιτοκίου χορηγήσεων στις τράπεζες τόσα χρόνια κύριε πρωθυπουργέ ;
Τι κάνατε εσείς ως σοσιαλιστική κυβέρνηση ;
Υποταγή ! Στο κεφάλαιο ! Και εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε το Σοσιαλιστικό ; …
Η χαρά της δημιουργίας ποινικοποιήθηκε κύριε πρωθυπουργέ για να δώσει τη θέση της στη απόλαυση της μίζας ,ρεμούλας που και επί των ημερών σας αλλά και τα προηγούμενα χρόνια έγιναν σημαία.
Κυνηγήσατε όποιον πήγε να δημιουργήσει σ ‘αυτό τον τόπο .
Γιατί ;
Γιατί απλά στο ξένο και εισαγόμενο μεσολαβεί ο μεσολαβητής , η μίζα η προμήθεια …
Αυτός ο τόπος από αρχαιοτάτων χρόνων παρήγαγε πρώτα από όλα πολιτισμό και αυτό δίδαξε στους άλλους λαούς.
Τι κάνατε γι αυτό το τεράστιο κεφάλαιο του τόπου ; Μη μου πείτε ότι κυβερνάτε μόλις δύο χρόνια . Δεν υπάρχει ουδεμία ανοχή για καμία μέρα πλέον εδώ και πολύ καιρό .
Η επίπλαστη ευδαιμονία που δημιουργήσατε και εσείς αλλά και οι προηγούμενοι σας εδώ και τριάντα χρόνια επιστρέφει μέρα τη μέρα πίσω με καταπληκτική ακρίβεια ως οργή λαού .
Ζητήστε συγνώμη και αλλάξτε πορεία έστω και τώρα.
Βγείτε στο δρόμο και μιλήστε με τον κόσμο από τον οποίο αποξενωθήκατε.
Υπάρχει κόσμος που ακόμα σας συμπαθεί .
Ενημερωθείτε από πρώτο χέρι για τις δυσκολίες που περνά ο κόσμος
Όχι από τους παρατρεχάμενους σας αλλά από τον επαγγελματία τον αγρότη το μισθωτό το συνταξιούχο.
Εν πάση περιπτώσει μέσα σε ένα πλήρως καπιταλιστικό τοπίο προσπαθήστε να δείξετε ότι είστε α-κόμμα (κάποιοι χαμογελούν) σοσιαλιστικό κόμμα .
Αλλιώς βγάλτε το από το όνομα του κόμματος .
Σας κοροϊδεύει όλη η πλάση με το ΣΟ στη μέση δεν το βλέπετε;
Πράσινος ήλιος Πράσινη ανάπτυξη και Πράσινα άλογα .
Τίποτα , καμία πρωτοβουλία για να βγούμε από το τέλμα του στασιμοπληθωρισμού και της ύφεσης .
Μόνο λόγια , παχιά λόγια και δανικές μπούρδες με …. δανεικά .
Για να μη σας τρώω τον πολύτιμο χρόνο σας λοιπόν ξέροντας ότι αγαπάτε λίγο τις τέχνες θα σας αφιερώσω ένα τραγούδι και θα κλείσω όπως ξεκίνησα.
Η ελπίδα μου ονειρεύεται και τα όνειρα μου ακόμα ελπίζουν...
Με τιμή
Συμεών Κωνσταντίνου Κουσκούνης
Ένας πολίτης που δυστυχώς έκανε το λάθος να σας ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές .
Ζητώ ταπεινά συγνώμη από τους συμπολίτες μου και από τις επόμενες γενιές …
Εκείνη την περίοδο λοιπόν παίρνω τη μεγάλη απόφαση να μεταφέρω το στούντιο στο χώρο που βρίσκεται μέχρι σήμερα .
Μιλώ για ένα ζεστό ιδιόκτητο χώρο κατασκευασμένο εξ` αρχής με τις τελειότερες προδιαγραφές που υπάρχουν στον χώρο του επαγγελματικού studio, με control room & booth που πλέουν πάνω σε λάστιχα που ήλθαν από την Αγγλία ειδικά γι` αυτόν το λόγο με ειδικά κατασκευασμένες γειώσεις και σταθεροποιητή ηλεκτρικού ρεύματος καθώς και ένα μικρό όμορφο bar για να γίνεται η ζωή των συνεργατών - καλλιτεχνών πιο άνετη.
Υπάρχουν εκτός από την audio suite και η ολοκαίνουρια digital suite για ψηφιακή επεξεργασία - post production audio- video , διαφημιστικών spots με πλήθος από τρισδιάστατα ηχητικά effects.
Η audio suite αποτελείται από κονσόλα μίξης 48 καναλιών, τρία μαγνητόφωνα συγχρονισμένα τα δύο ψηφιακά το τρίτο αναλογικό, πλήθος από περιφερειακά (μονάδες βάθους, κομπρέσσορες, αποθορυβοποιητές κ.α.), πλήθος από synthies samplers, ψηφιακά μαγνητόφωνα και cd recordrer master 24bit 48khz, και 192 khz αντίστοιχα καθώς και πλήρης σειρά από τα καλύτερα και ακριβότερα μικρόφωνα με συλλεκτική αξία. Τα δε ψηφιακά κανάλια φθάνουν αισίως τα 80!
Τέλος, δύο ιδιόκτητοι χώροι σταθμεύσεως αυτοκινήτων εξυπηρετούν στο παρκάρισμα των αυτοκινήτων των πελατών.
Μετά από όλα αυτά που - με τεράστιο οικονομικό και προσωπικό κόστος , κόστος ζωής θα μπορούσα ανεπιφύλακτα να πω - τελικά καταφέρνω να ολοκληρώσω βρίσκομαι στις αρχές του 1995 να βαράω …μύγες στο νέο studio …
Γιατί ;
Γιατί δυστυχώς δεν θέλουμε την πρόοδο του δίπλα , θέλουμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ..
Δεν θέλουμε και εμείς έστω μια κατσίκα , μόνο να ψοφήσει η του γείτονα…
Ας μην επεκταθώ περαιτέρω …
Περνάω λοιπόν ένα χρόνο περίπου υπολειτουργίας του νέου studio που φυσικά χρωστάω και… της Μιχαλούς . Παλεύω και πάλι να ορθοποδήσω και να ξεχρεώσω τις οικονομικές εκκρεμότητες στον κατασκευαστή του κτιρίου .
Ευτυχώς το καλοκαίρι του 96 μπαίνουν δύο νέες δισκογραφικές δουλειές στο studio και αρχίζει και πάλι να γυρίζει το γρανάζι.
Τα πράγματα στην δισκογραφία πηγαίνουν αρκετά καλά το studio απασχολεί δύο επί πλέον ηχολήπτες εκτός από εμένα και λειτουργεί σχεδόν σε 24 ωρη βάση.
Το ίδιο καλοκαίρι φεύγω στη Θεσσαλονίκη για εμφανίσεις ως session κιθαριστής με τον εξαιρετικό Γιάννη Πουλόπουλο.
Την επόμενη χρονιά αρχίζω να δέχομαι την παραίνεση από καλλιτέχνες που ηχογραφούν στο studio για την δημιουργία ενός label , μιας δισκογραφικής εταιρείας. Θυμάμαι ότι άρχισαν να μου συζητούν το ίδιο θέμα πολλοί φίλοι αλλά και συνεργάτες.
Πρώτος απ όλους ο αγαπητός μου φίλος ο Robert , ο αλησμόνητος ο Τζων ο Μοδινός , ο Γιάννης ο Βασιλείου που ηχογραφούσε στο studio δύο album εκείνη την περίοδο , ο εκλεκτός μου φίλος Δημήτρης Γούζιος ο πρώτος cellist της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών ο Δημήτρης ο Σταΐκόγλου , αλλά και πολλοί άλλοι λες και ήταν όλοι συνεννοημένοι να με προτρέψουν στην ίδια κίνηση.
Η ιδέα αρχίζει να ωριμάζει στο μυαλό μου από το καλοκαίρι του ’96 και όλο το ’97 … που ένα χειμωνιάτικο βράδυ παλεύοντας με το Corel φτιάχνω και κατοχυρώνω στο γραφείο σημάτων του υπουργείου εμπορίου το σήμα της WaveMusic .
Το ΑΝΤΕΧΩ λοιπόν που μοιραστήκαμε με το Δημήτρη και το Robert μας έφερε Live σαν τρίο και δουλειά στο studio κι ας μην πήγε καλά ο δίσκος (βινύλιο και cd τότε).
Ήταν επίσης και η αιτία γνωριμίας μου με τον Λάκη Τζορντανέλλι που του άρεσε το κομμάτι .
Τηλεφωνώ λοιπόν στο Λάκη που του είχα υποσχεθεί να πούμε ένα κομμάτι μαζί στον επόμενο μου δίσκο .
Ο Λάκης μου λέει πως θα έρθουν στο studio μαζί με τον κολλητό του το Γιώργο Πολυχρονιάδη .
Τηλεφωνώ στον Robert και έτσι ένα βράδυ βρισκόμαστε όλοι μαζί στο studio να….. τρώμε σουβλάκια … και να ακούν τα παιδιά (οι υπόλοιποι τρείς-χαίρονται να τους λέω παιδιά) τα κομμάτια του album που ήδη είχα μειξάρει .
Το τραγούδι μου που μοιραστήκαμε με τα παιδιά λεγόταν “Με τους φίλους μου” σε στίχους της Μαργαρίτας Θανόγλου (Μάργκω).
Το κομμάτι όμως που έφερε δουλειά ήταν το Καλοκαίρι στο Λαύριο. Τελικά ποτέ δεν ξέρεις τι θα αρέσει και τι όχι .
Αλλιώς υπολογίζεις , αλλιώς σου έρχονται…
Κάπως έτσι κλείνει για μένα δισκογραφικά η δεκαετία του 1990-1999.
Οι ηχογραφήσεις για την νέα μου δισκογραφική δουλειά ξεκίνησαν.
Πάλι αυτό το όμορφο ,μοναδικό , συναίσθημα της χαράς της δημιουργίας που κατά την γνώμη μου είναι η ομορφότερη και λεπτότερη απόλαυση της ζωής.
Είκοσι χρόνια τώρα κι ακόμα αντέχει ίδιο κι απαράλλαχτο συναίσθημα όπως την πρώτη φορά.
Το ραντεβού με κάποια από τα παιδιά που θα συμμετέχουν στο νέο μου albumείναι κατά τις 6 το απόγευμα .
Είναι πέντε παρά , κατεβαίνω με τον καφέ στο χέρι στο studio, αλλά και πάλι αυτή η έξαψη , αυτή η συγκίνηση , ειλικρινά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω …
Σαν να ηχογραφώ για πρώτη φορά.
Σίγουρα δεν είναι από τους 39 βαθμούς που έχει έξω .
Ανοίγω τον κλιματισμό , στήνω μικρόφωνα , ανοίγω λαμπάτους προενισχυτές και το μυαλό αρχίζει και … μετράει στιγμές
1984 Ιούνιος . Χρωστάω Μακροοικονομία 3 ου έτους. Καθηγητής Θεόδωρος Λιανός . Τα υπόλοιπα μαθήματα του 4 ου έτους και τις μεταφορές τα έχω περάσει. Κατεβαίνω στην σχολή για να δω τα αποτελέσματα. Επιτέλους ! Πέρασα ! Πήρα πτυχίο ! Το είχα δώσει το συγκεκριμένο μάθημα 7 φορές !!!
Καθώς παρατηρώ το όνομα μου στον πίνακα ανακοινώσεων οι πρώτες σκέψεις. Κόβω την αναβολή ,πάω φαντάρος, πουλάω την XTEnduroμου .
Μέχρι να γυρίσω στο σπίτι στην Καλογρέζα από την Πατησίων η δεύτερη μεγάλη σκέψη είχε ωριμάσει…
Με τα χρήματα της μηχανής και τις όποιες οικονομίες μου από το σιδηρουργείο του πατέρα, μέχρι να φύγω για το στρατό, θα πάρω το τετρακάναλο της YamahaMT 44.
Μοιράστηκα τις σκέψεις μου με τον συχωρεμένο Μαστρο- Κώστα και έπειτα με την Μάνα. Η Μάνα χάρηκε, τέλειωσα με την σχολή , θα πουλούσα την μηχανή , μα καθόλου δεν χάρηκε που θα φευγα για το στρατιωτικό μου.
Ό Πατέρας μου προβληματίστηκε τόσο που σταμάτησε την ηλεκτροκόλληση .
Άναψε τσιγάρο και ξεκινήσαμε την κουβέντα.
Άρχισε να διαπιστώνει ότι αυτή η σχέση με την Μουσική ήταν κάτι παραπάνω απ όσο μπορούσε να φανταστεί όταν εκεί γύρω στο 69 μου αγόραζε την πρώτη μου κιθάρα από το Μοναστηράκι αξίας 500 δραχμών τότε αλλά τεράστιας συναισθηματικής αξίας για μένα σήμερα…
Τον προβλημάτισε η πώληση της μηχανής και άρχισε να με ρωτάει τι είναι το τετρακάναλο. Τι το χρειάζομαι αφού έκοψα την αναβολή ; Τόσα πολλά γι αυτό το μαραφέτι ; Δεν το αγοράζεις αφού τελειώσεις τις υποχρεώσεις σου με το στρατό ;
Μα ο γράφων που δεν φημίζεται για την υπομονή του λίγο πριν τις 27/09/84 που παρουσιάστηκε είχε βάλει πάνω - πάνω στην ντουλάπα το MT 44 να περιμένει την πρώτη άδεια από την 124 ΠΒΕ στην Τρίπολη.
Η δε χαρά της Μάνας ήταν τόσο μεγάλη για το πτυχίο και για την πώληση της μηχανής, που μετά την πρώτη και μοναδική μου μετάθεση στην 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα , τον έπεισε τον πατέρα μου και μου έκαναν δώρο το RolandJuno 106 και την OvationAdamasCollectorτου 1984 !
Η αρχή είχε ήδη γίνει.
Το μικρό studioστην Καλογρέζα είχε ξεκινήσει με πολύ μεράκι , το 4κάναλο , το synth , την ηλεκτροακουστική συν την Κλασσική μου κατασκευής του 1974.
Την Κλασσική μου την είχα αγοράσει το καλοκαίρι του 1975 από το οργανοποιείο Παναγή με το μυθικό για την εποχή ποσό των 9000 εννέα χιλιάδων δραχμών !. Θυμάμαι ότι δούλευα ένα ολόκληρο καλοκαίρι ως πωλητής στα παπούτσια του Πετρίδη , ψηλά στην Πανεπιστημίου στο Σύνταγμα,για να πάρω την συγκεκριμένη κιθάρα.
Η συγκεκριμένη κιθάρα συμμετέχει σε περισσότερες από 150 δισκογραφικές δουλειές από τότε μέχρι σήμερα.
Έτσι εκεί γύρω στα τέλη του 84 αρχίζουν τα πρώτα δοκιμαστικά demosαλλά και η συνειδητοποίηση από την πλευρά των γονιών ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει πέρα από την σχέση μου με την κιθάρα, που εκείνη την εποχή ονομάζεται Home & StudioRecording .
Τους εξηγώ τις έννοιες ηχοληψία, ενορχήστρωση , αλλά …
Μόλις έφτασε ο πρώτος συνεργάτης και του ανοίγω για να ξεκινήσουμε την ηχογράφηση μέχρι να έρθει και η επόμενη συνεργάτις .......
...Τα χρόνια στο στρατιωτικό 27-09-84 έως 27-08-86 ήταν μπορώ να πω εύκολα.
Κομμένος δόκιμος (δεν είχα βύσμα και κουβαλούσα με το όνομα μου το παρελθόν του Αριστερού Πατέρα και του ‘Βράχου’ του θείου Σίμου), με πτυχίο ΑΕΙ και ειδίκευση H/Y, άρα σμηνίας Οικονομικός και υπεύθυνος της ορχήστρας της Πτέρυγας.
Δηλαδή ήμουν ο άνθρωπος της πληρωμής και της διασκέδασης οπότε μάλλον με συμπαθούσαν όλοι.
Η υγεία του Πατέρα όμως από το 85 δεν πάει καλά και οι τιμητικές άδειες κι οι έξοδοι που παίρνω από την ορχήστρα , με βρίσκουν να φορτώνω και να ξεφορτώνω κιβώτια στις γνωστές εταιρίες αναψυκτικών και μπύρας …
Χάνω τον Πατέρα το Μάη του 87 και παλεύω να επιβιώσω ως υπεύθυνος λογιστηρίου το πρωί σε γνωστή οικονομική εφημερίδα , διανομέας ποτών το απόγευμα και ως μουσικός sessionστα studios ηχογραφήσεων τα βράδια που με καλούσαν για κιθαριστή στις διάφορες δισκογραφικές δουλειές .
Είναι η εποχή που συγχρονίζω στο studioμια Roland 707 που αργότερα αντικαταστάθηκε από μια Roland 626 με κώδικα FSK(εξηγώ σε άρθρο μου σχετικό με θέματα συγχρονισμού ) με το τετρακάναλο και τα synthiesκαι ξεκινάω να φτιάχνω demosγια τους πρώτους φίλους και πελάτες.
Έχω ήδη πάρει έναν AtariST1MBπου του έβαλα αργότερα 4 MBRAMκαι DMAσε SCSIσκληρό 20 ΜΒ χωρισμένο σε 4 partitionsτων 5 MBέκαστο….
Μιλάμε για εποχή που έλεγαν Αυτός έχει 4 μεγαμπάιτ ραμ … , λες και είχες θαλαμηγό .
Κοιτάζω το σύστημα clone-backupπου δουλεύει με 1,5 teraκαι παίρνει αντίγραφα ασφαλείας στο studioκαι σκέφτομαι πόσο γρήγορα έτρεξε η τεχνολογία.
Κι όμως στο θέμα της ιατρικής του καρκίνου , στασιμότητα.
Από το 87 που έχασα τον Πατέρα μέχρι σήμερα τίποτε το αξιοσημείωτο.
Ευτυχώς έχουν γίνει άλματα στα θέματα Καρδιά και Γονιμοποίηση .
Ελπίζω…
Ξέφυγα όμως.
Πώς να τιθασεύσεις το μυαλό όταν κυριαρχεί το συναίσθημα ;
Συνεχίζω.
Ο ATARI (που έχω ακόμα στην ντουλάπα στο εξοχικό στο Λαύριο για ευνόητους λόγους) είναι ο υπολογιστής που βγάζει απίστευτη δουλειά από το 87 μέχρι το 95 που αντικαταστάθηκε με PC.
Μέχρι τότε συγχρονίζει με SMPTEμέσω του MIDEX(εξηγώ και πάλι σε άρθρο μου σχετικό με θέματα συγχρονισμού ) με την μπομπίνα και όλες οι έξοδοι από μαγνητόφωνα αναλογικά-ψηφιακά , synthies , samplersρίχνονται σε μια 48 ρα inlineκονσόλα μίξης σχεδιασμένη καθαρά για recordingεφαρμογές.
Το outόλων αυτών πηγαίνει στην αρχή σε μια μπομπίνα 3 κάναλη LeftRight & Cueκαι μετέπειτα σε dat .
Έτσι ό πελάτης έχει την δυνατότητα να πάρει τελικό προϊόν και μπομπίνα για χάραξη βινυλίου που κυριαρχεί μέχρι τότε , αλλά και datγια μελλοντική χρήση.
Το 91 διαπιστώνω αυτό που λέει η αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία.
Ότι δηλαδή του υδραυλικού η βρύση πάντα στάζει και του τσαγκάρη τα παπούτσια είναι πάντα τρύπια…
Έτσι ξεκινάω δειλά - δειλά να μαζέψω το μυαλό και τις διάφορες μουσικές μου και να σκαρώσω τον πρώτο μου μεγάλο δίσκο. Αρχίζω τις ηχογραφήσεις σε μέρες που δεν έχει δουλειά το studio. Γνωριζόμουν ήδη κάποια χρόνια - από την εταιρεία softwareπου συνεργαζόμουν ως productspecialist- με τον Κώστα Τουρνά ο οποίος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου για την φιλική συμμετοχή του στο πρώτο μου album.Ο Κώστας ένας καλλιτέχνης που εκτιμώ βαθύτατα και με τιμά τόσα χρόνια με την φιλία του .
Έτσι ο Σταθμός Νέου Ηρακλείου ο πρώτος μου δίσκος κυκλοφορεί το Μάρτη του 92 με κύρια τραγουδίστρια την Κατερίνα Ζαρούτη αλλά δεν μπορώ να πω ότι κάνει και πολλά πράγματα εμπορικά. Συμπαθητικές για την εποχή πωλήσεις (σήμερα θα ήταν Χρυσός) αλλά…, φέρνει γνωριμίες και δουλειά στο studio.
Δυστυχώς η ευτυχώς στην δουλειά μας ‘σπέρνουμε’ και δεν ξέρουμε πότε και πως θα ‘ θερίσουμε’ !
Έτσι την περίοδο 91-94 εργάζομαι ως productspecialistστο τμήμα κιθάρας,ενισχυτών γνωστού μουσικού – ηχητικού οίκου (Δεν αναφέρω ονόματα για να μην θεωρηθεί γκρίζα διαφήμιση. Το 91 και 92 πηγαίνω στην Φραγκφούρτη στην έκθεση εκπροσωπώντας τον πιο πάνω μουσικό οίκο . Το Μάρτη του 92 με τιμά με την πρόσκληση του σε δείπνο στην Φραγκφούρτη ο κύριος και η κυρία Marshall(JimMarshallborn 1923 owner and founder of Marshall Amplification ) όπου και γνωρίζω υπέροχους και πασίγνωστους μουσικούς από την διεθνή μουσική σκηνή. Ας μην αναφέρω ονόματα δεν είναι το ζητούμενο .
Εκείνη την περίοδο το studioεξοπλίζεται με ότι πιο σύγχρονο υπάρχει στην επεξεργασία του ήχου . Λαμπάτοι κομπρέσσορες , προενισχυτές , λάμπες μικρόφωνα , επεξεργαστές σήματος για postproduction κ.λ.π. Όσα χρήματα βγαίνουν τα ρίχνω ατόφια στον εξοπλισμό του studio. Και το studioμετά από τόοοσα κύματα δείχνει να χαμογελάει .
Είναι η εποχή που αρχίζουν να καρποφορούν οι κόποι ετών και συνειδητοποιεί η Μάνα ότι ο δρόμος της Μουσικής είναι πλέον μονόδρομος και αέρας αναπνοής για μένα…
Εύχομαι ολόψυχα Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους. Τα παρακάτω βιντεάκια αφιερώνονται σε όλους τους φίλους , τις φίλες !
Επίσης Ευχές για Υγεία και Φώς στέλνω :
· Σ΄ αυτούς που είναι μόνοι
· Σ’ αυτούς που νιώθουν μόνοι
· Σ’ αυτούς που είναι στα νοσοκομεία
· Σ’ αυτούς που εργάζονται αυτές τις μέρες
· Σ’ αυτούς που θα θελαν να εργάζονται
· Σ’ αυτούς που φεύγουν…
· Σ’ αυτούς που έρχονται…
· Σ’ αυτούς που θα σουβλίσουν
· Σ’ αυτούς που δεν θα σουβλίσουν
· Σ’ αυτούς που δακρύζουν
· Σ’ αυτούς που ονειρεύονται και τέλος
· Σ’ αυτούς που ελπίζουν και ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο για όλους μας ….
"Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το Debtocracy αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.
Άλλη μια φορά πέφτουν βόμβες στη γειτονιά μας και χάνονται ανθρώπινες ζωές.
Κρίμα που αυτό το κομμάτι εξακολουθεί να είναι επίκαιρο.
Άνθρωπε Αγάπα …
Στίχοι-Μουσική: Κώστας Τουρνάς
Τραγουδούν: Robert Williams, Γιώργος Πολυχρονιάδης ,Λάκης Τζορντανέλι, Σίμος Κουσκούνης
Η κλασσική κιθάρα που κατασκευάστηκε στην Σεβίλλη από τον Antonio de Torres το 1860.
Η κιθάρα είναι το κυρίαρχο όργανο που χρησιμοποιείται για να συνοδεύσει το τραγούδι flamenco. Η διαδικασία κατασκευής της είναι σύνθετη, και απαιτεί την τεχνογνωσία και την εμπειρία ειδικευμένων παραδοσιακών βιοτεχνών . Το περαιτέρω στοιχείο που απαιτείται προκειμένου να παραχθεί ένας σαφής και χαρακτηριστικός flamenco ήχος από την κιθάρα είναι να είναι παιγμένη, μεταχειρισμένη και καλοδιατηρημένη. Σε γενικές γραμμές, η flamenco κιθάρα και η κλασσική ή ισπανική, είναι διαφορετικά όργανα επειδή το κάθε ένα όργανο παράγει ένα διαφορετικό είδος ήχου.
Η κλασσική έχει έναν βαθύτερο και πιο εκτεταμένο ήχο, ενώ η flamenco κιθάρα ηχεί τραχύτερη, πιο αρχαΐζουσα και είναι καθαρότερη και λαμπερότερη .
Η flamenco κιθάρα είναι ελαφρύτερη και μικρότερη. Κατά συνέπεια, το σκάφος της χωρίς τον υπολογισμό του λαιμού έχει ένα κατά προσέγγιση μέγεθος 50 εκατ. (μήκος) , 40 εκατ. (πλάτος) και 10 εκατ. (βάθος).
Όσον αφορά τις χορδές , στις κιθάρες flamenco είναι πιο κοντά στην ταστιέρα (low action ) απ' ότι στις κλασσικές κιθάρες, και οι πλευρές είναι στενότερες στις κιθάρες flamenco από ότι στις κλασσικές κιθάρες.
Τα είδη ξύλου που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά είναι :Οι κιθάρες flamenco κατασκευάζονται χρησιμοποιώντας ξύλα υψηλής πυκνότητας όπως το κυπαρίσσι (cypress), το σφενδάμι
(maple) συκομουριά ( sycamore), ή η ερυθρελάτη (πικέα) (spruce). Εντούτοις, από καιρό χρησιμοποιούνται και ξύλα όπως το rosewood (παλλίσανδρος) και το jacaranda (είδος αμερικανικού τροπικού δένδρου ) . Πάντως ο κάθε κιθαρίστας -τρια επιλέγει σύμφωνα με το αυτί και τις προτιμήσεις του/της την κιθάρα του.
Άλλες διαφορές μεταξύ αυτών των οργάνων έχουν να κάνουν με το «trasteo» (όταν παράγεται ένας ήχος τριξίματος με τη συμπίεση αρκετών τάστων) και «το ceceo» (μια ελαφρά παραμόρφωση), που είναι επιθυμητή , και επιδιωκόμενη μερικές φορές στο flamenco ενώ είναι απολύτως ανεπιθύμητες στο κλασσικό παίξιμο κιθάρας. Επιπλέον, η flamenco κιθάρα περιλαμβάνει ένα κομμάτι πλαστικό που είναι γνωστό ως «golpeador» (μια πλαστική προστασία για την κιθάρα παρόμοια με το pick guard που βρίσκουμε στις ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες ), το οποίο δεν υπάρχει στις κλασσικές κιθάρες. Είναι ένα κομμάτι πλαστικό που προστατεύει το ξύλο από τα χτυπήματα που δίνει ο tocaor (flamenco κιθαρίστας) προκειμένου να ακολουθηθεί το μέτρο και ο ρυθμός.
Μια καλή κιθάρα είναι όπως το λεπτό καλό κρασί, επειδή ο ήχος της βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου ειδικά όταν στεγνώσουν εντελώς το ξύλο και η κόλλα που έχουν χρησιμοποιηθεί. Εντούτοις, το ξύλο παραμένει ζωντανό και έτσι απαιτεί ένα ελάχιστο ποσό προσοχής προκειμένου να συντηρηθούν οι καλύτερες ποιότητες του ξύλου και του ήχου της κιθάρας.
Και η υπερβολική υγρασία και ένα πολύ ξηρό περιβάλλον μπορούν να είναι πολύ επιβλαβείς συνθήκες για την κιθάρα .
Το ξύλο αντιδρά στις περιβαλλοντικές συνθήκες με το να απορροφά την υγρασία ή να γίνεται υπερβολικά ξηρό. Εάν η ατμόσφαιρα που ‘’κατοικεί’’ το όργανο είναι πάρα πολύ ξηρά, είναι καλό να προστεθεί η υγρασία στην ατμόσφαιρα ή να εισαχθεί ένα υγρό ύφασμα ή ένα σφουγγάρι ανάλογα με την περίπτωση .
Η κιθάρα πρέπει επίσης να κρατηθεί μακριά από τις πηγές άμεσης θερμότητας, είτε προέρχονται από θερμάστρες, πηγές φωτός ή το άμεσο φως του ήλιου. Και, φυσικά, πρέπει να αποφεύγονται οι πτώσεις και τα κτυπήματα …
Γλωσσάριο όρων:
Sides (Aros) = Πλευρές: Οι κυρτές πλευρές της κιθάρας. Όσο μικρότερο είναι το πλάτος της πλευράς τόσο πιο άμεση και περισσότερη αντήχηση θα έχει ο ήχος της κιθάρας , επειδή θα αναπηδήσει στο πίσω μέρος της κιθάρας με τη μεγαλύτερη δύναμη.
Sound-box (Caja)= Σώμα η ηχείο : Το κύριο μέρος της κιθάρας, η οποία συντίθεται από την κορυφή, το πίσω σημείο και τις πλευρές sound-box, καθώς επίσης και από τη γέφυρα.
Machine heads (Clavijero) = Κλειδιά : Το τελικό μέρος του λαιμού, όπου βρίσκονται τα κλειδιά που κουρδίζουμε την κιθάρα . Σε αυτό το σημείο οι κατασκευαστές τείνουν να υπογράψουν τις κιθάρες τους.
Fretboard(Diapasón) = Ταστιέρα : Το μέρος του λαιμού (η ταστιέρα ), στον οποίο τα δάχτυλα ασκούν την πίεση.
(Golpeador) = Γκολπεαδούρα : Ένα κομμάτι του πλαστικού που τοποθετείται και στο εσωτερικό και έξω από την κορυφή της κιθάρας, προκειμένου να προστατευθεί το ξύλο από τα χτυπήματα αυτό λαμβάνει από το flamenco κιθαρίστα δεδομένου ότι επιδιώκει να ακολουθήσει τα accent του ρυθμού .
Bridge (Puente) =Γέφυραη Καβαλάρης : Το μέρος στο οποίο οι χορδές στερεώνονται πάνω στο όργανο . Ένα ενιαίο σημείο σε σειρά που πρέπει να αντισταθεί σε όλη την πίεση που παράγεται πάνω στην κιθάρα .
Top (Tapa) = Κορυφή η Καπάκι : Το μπροστινό ξύλινο μέρος του ηχείου, εκεί όπου βρίσκονται η γέφυρα και η τρύπα. Πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ξύλο που έχει έναν υψηλό δείκτη δόνησης για να απελευθερώνεται ο ήχος όσο το δυνατόν πιο σαφής. Ένας τύπος ξύλου από κέδρο που προτείνεται ειδικά για την κατασκευή του, είναι αυτός που προέρχεται από την Κεντρική Αμερική.
Μαόνι (Palosanto): Ένα είδος ξύλου που χρησιμοποιείται από τους κατασκευαστές για να κάνει τα διαφορετικά μέρη μιας κιθάρας. Είναι ένα από τα υλικά που συναντάμε πιο συχνά στην κατασκευή των κιθάρων.
